دعوا رفتار؛
حیث شخصی من اینه که رابطه ها در کشور‌ایران خیلی دوستانه تر و از صمیم قلب خیس بود . قبول دارم که خیلی تایم ها این صمیمیت سبب بعضا مشکلات، اختلافات و دخالت ها می شد اما بازهم بنظرم خوبیاش عمده از بدیاش بود . آلمانی ها از حیث روابط عاطفی نسبت به ما ایرانی ها خیلی ضعیف تر هستن . شایدم حاذق خیس هستن و خیلی خوب خودشون رو در دست گرفتن میکنن . همیشه ارتباط ها از صمیم قلب اشون در یک چارچوب خاصی است . واقعا برای من خیره کننده بود هنگامی خیر از یک نفر بلکه در سه زمینه دیدم که برای دیدار با بستگانشون مثله مادر از یک عدد دو هفته گذشته هماهنگ میکردن! احتمال دارد چندتا ادله در این موضوع اثر گذار بوده؛ یکی اتفاقات تاریخی و پیکار جهانی و دیگری آب و هوا . مطالعات متعددی نشون داده که در آب و هوای سرد خیلی وقتا مردم کم آب خیس و کمتر ارتباطات از صمیم قلب دارن .
اما یه نکته ای که خیلی به دیده میاد همیشه اینه که وقتی کمکی از دستشون برای کسی بربیاد دریغ نمیکنن و حقیقتا سعی میکنن تا بهت امداد کنن و پشتیانت باشن . از قناعت و صرفه جویی گرفته تا امداد به نیز گونه و خیر و خوبی و دوری شدید از دروغ و غیبت… احتمال دارد همین موردها منجر شده که اینجا شایسته ترین دوستان من آلمانی باشن . در پی مطلب قبلی، در جامعه ی آلمان شما ابدا به رخ کشیدن و کلاس گذاشتن رو نمی بینین! همه در یک سطح هستن، کلیه انسان هستن! حال در هر شرایطی که باشن! ابدا کسی به کسی فخر نمیفروشه… جالبه بدونین اینجا چه بسا در مقام های بی نیاز جامعه خیلی از وسایلشون رو دسته دوم تنظیم میکنن! چه بسا مجموعه هایی میباشد که وسایلی که نیاز ندارن رو بطور رایگان به دیگران میدن . و اون دیگر افراد هم اشخاص فقیر یا این که بی پولی نیستن .
اعتفاد دارن که وقتی از یک وسیله یا لباس میشه استفاده کرد و هنوز عمر خودش رو نکرده نباید بدور ریخت!
در همین راستای صرفه جویی در ۸۰درصد خونه ها شرکت ها ادارت و … کولر وجود نداره! چون تقریبا تنها دو تا سه ماه سال گرم میباشد . اونم اکثر اوقات گرمایی بینی ۱۵ تا ۲۵ درجه .
در فصل سرد سال نیز در بعضی ساختمون ها شب ها از ساعت ۱۲ تا ۴ یا ۵ صب سیستم های گرمایشی رو برای صرفه جویی انرژی خاموش میکنن!
سیستم حمل و نقل همگانی در اکثر زمان ها شهرها توانمند و فراوان راز وقت است . ولی بین شهرهای آلمان برلین اصلی ترین و حاذق ترین سیستم حمل و نقل رو داره . شما در برلین به هیچ وجه اتومبیل نیاز ندارین و هرجایی که بخواین برین با انواع مختلفی از سیستم ها حمل و نقل میتونین جابجا بشین . وخب شبیه ایران خودمون شما با یک بلیط میتونین از تمامی این سیستم ها استفاده کنین . ولی نکته ای که سیستم حمل و نقل آلمان رو جالب میکنه اینه که درگاهی برای نشون دادن بلیط نیس٫ اصطلاحا به این سیستم میگن Honor System . کلیه ی مردم بر پایه وجدان خودشون بلیط رو خریداری میکنن! ولی گاها برخی مامورین در ایستگاه های نامرتب و مرکزی خیس وارد قطار میشن و بلیط هارو تحلیل میکنن که خب مطلقا در شرای بلیط نداشته باشین جریمه اش به هیچ وجه قشنگ نمیباشد .
صرفا برای اینکه اسم برده باشم سیستم های حمل و نقل رو:
s-bahn
u-bahn
tram
bus
taxi
ICE
و خب بجز این سیستم ها استعمال از دوچرخه نیز جزیی از فرهنگ آلمان می باشد و معمولا حداقل در دوران هایی که دما ۱۰ درجه به بالاس احتمالا از هر روستا نفر ۶ نفر از دوچرخه به کارگیری میکنن .
احتمال دارد خودم در رابطه با سیستم حمل و نقل مطلبی بدون نقص نوشتم البته خوندن مقاله دوستم آقای خشایار حاجیان خالی از لطف نمی باشد . ایشون یک مقاله خوب هم در ارتباط با زباله ها و تفکیک آشغال در مبدا نوشتن که اون رو هم اینجا میتونین بخونین . خلاصه این که اینجا در هرحونه شما چندین دسته سطل متفاوت میبینین برای اشکال زباله ها و خودتون همون نخستین تفکیک میکنین و بعد سازمانهای مربوط آشغال ها رو توده آوری میکنن .
این مقاله خیلی طولانی بود بهمین علت ادامه ی اون رو ۳ روز دیگر ذیل عنوان «زندگی در آلمان – آغاز ۲» منتشر میکنم که به مباحث قانونمدنی، درآمد، مالیات و بیمه، خورد و خوراک، دولت ها اهل ایران و کاغذبازی در آلمان می پردازه .